مدلسازی ترک خمشی در تیرها و دالهای یکطرفه بتن آرمه

بدلیل ضعف بتن در کشش، ترک خوردگی در سازه های بتن آرمه اجتناب ناپذیر است. اگرچه اصل وجود ترکها مشکلی برای سازه ایجاد نمی کند، با این وجود در شرایط بهره برداری از سازه به دلایلی از قبیل حفظ ظاهر و زیبایی سازه، احساس امنیت در استفاده کنندگان از سازه، حفظ میلگردها از خوردگی و جلوگیری از نشت آب باید کنترل شود که عرض ترک از حد مجاز و قابل قبول تجاوز نکند. از اینرو، کنترل ترک خوردگی یکی از مهمترین معیارهای طراحی سازه های بتن آرمه در حالات حدی بهره برداری می باشد. در پایان نامه حاضر پدیده ترک خوردگی خمشی در تیرها و دالهای یکطرفه بتن آرمه بصورت تحلیلی و از دیدگاه بارگذاری کوتاه مدت مورد مطالعه قرار گرفته است. با مطالعه رفتار پیوستگی بتن و فولاد، یک توزیع تنش پیوستگی برای آرماتورهای آجدار در شرایط معمولی پیشنهاد شده، سپس یک مدل تحلیلی جهت توصیف رفتار ترک خمشی توسعه داده شده است. در مدل یاد شده، از یک عضو کششی برای شبیه سازی ناحیه کششی عضو خمشی بهره برده شده است. همچنین برای سطح مقطع این عضو کششی، یک تعریف تحلیلی از مقایسه تنش کششی در مقطع ترک خورده خمشی و تنش در یک عضو کششی بلافاصله پس از ایجاد ترک ارائه گردیده است. اعتبارسنجی مدل پیشنهادی پایان نامه از طریق مقایسه نتایج مدل با نتایج تجربی انجام شده توسط سایر محققین صورت گرفته است. این صحت سنجی نشان داده که مدل ارائه شده دقت کافی در توصیف و مدلسازی ترک خمشی در تیرها و دالهای یکطرفه بتن آرمه دارد. کلمات کلیدی: مدل تحلیلی، ترک خمشی، عرض ترک، فاصله ترکها، تنش پیوستگی، بتن آرمه.